marla singer.

beni itin götüne soktular seni podyumlara

akşam haberlerinin hemen ardından

televizyonlara çıkardılar tiramisu’m, ekşi sözlüm, sarışınım

şimdi ben sahneye değen topuğunu mu, boka basan, altın tozlum

ipek çarşaflara dolanıduran topuğunu mu, kırmızı şelalelere değen

dikenlere sürtünüp geçen topuğunu mu, cam kırıklarıyla çizilen

fransız şarabına bulananı mı, kul niyetine minare

aşk niyetine menilere, avrolara sektörde hız kazanalım diye

ben şimdi çatlak topuğunu mu, pürüzsüzü mü, ben şimdi

hangisini tatsam dilim sürçmez, dilim ağrımaz, dilim acımaz

çünkü beni itin götüne soktular, seni podyumlara;

oysa son sürat bir kazıklı voyvoda duruyordu aramızda.

dört nesil birden geçti doğduğum günden beri

bir tek kanatlı hayvan konmadı tenasül organıma.

tiramisu’m, sarışınım, sağ çenendeki beni

bir divan şairi gibi abartayım isterim

el pençe divan bir kukla müridi gibi

saz çalayım, söz edeyim, vurmalı çalgılarla

fırdolanayım isterim eteğinin etrafında

ama susmanın erdem olduğunu öğretti büyüklerim bana.

büyüklerim dediğim bir che, bir deniz, bir de maria puder

gerisini ben affetsem tarih siler.

belki bir de marla singer.